Ընտրարշավին մասնակցող հատկապես ծանրակշիռ քաղաքական ուժերը պետք է հաշվի առնեն, որ գործ ունեն պետության և հասարակության անվտանգության հետ, և յուրաքանչյուր արտաքինից հրապուրիչ, բայց իրականում անզգույշ արտահայտություն կամ առաջարկ կարող է անվտանգության սպառնալիքի վերածվել:

Հատկապես այն պայմաններում, երբ համավարակի, պատերազմում պարտության հետևանքով երկիրը և հասարակությունը հայտնվել են ճգնաժամի մեջ, իսկ պետական որոշ ինստիտուտներ գտնվում են փխրուն վիճակում, հանրության մոտ անիրատեսական սպասումների ձևավորումը կարող է կրիտիկական ազդեցություն ունենալ սոցիալ-տնտեսական գործընթացների վրա և ուղղակիորեն սպառնալ երկրի անվտանգությանն ու կայունությանը:

Պատերազմից հետո մարդկանց վերադարձն Արցախ կազմակերպելու, ավերված տնտեսությունն ու ենթակառուցվածքները վերականգնել սկսելու, ինչ-որ կերպ Արցախում կյանքը կազմակերպելու համար առաջին հերթին կարիք կա վերականգնելու խաթարված հաղորդակցությունը արցախցիների հետ։ Մարդիկ պետք է ստանան կայուն, ոչ իրարամերժ տեղեկություններ, ստանան դրանք հստակ պարբերականությամբ, որպեսզի ինչ-որ ժամանակ անց սկսեն հավատալ. մի բան, որ խաթարվել է պատերազմից հետո։

Արցախյան երկրորդ պատերազմում բազմաթիվ էին Ադրբեջանի կողմից միջազգային հումանիտար իրավունքի խախտման, Արցախի խաղաղ բնակչության թիրախավորման և մարդու իրավունքների խախտման դեպքերը: Պատերազմի ավարտից հետո Արցախն ու Հայաստանը թևակոխեցին հումանիտար խորը ճգնաժամի փուլ՝ ավելի քան 100 հազար բռնի տեղահանված անձանց կյանքի, առողջության, անվտանգության և նվազագույն կենսապայմանների ապահովման մեծածավալ և տարաբնույթ խնդիրներով:

Պատերազմից հետո Արցախ վերադարձած կամ դեռևս Հայաստանում գտնվող արցախցիների խնդիրները բազմաթիվ են ու բազմապիսի։ Շատ շատերը կորցրել են ամեն ինչ' տուն, ունեցվածք, ապրուստի բոլոր միջոցները. բազմաթիվ մեր հայրենակիցներ պատերազմի օրերին իրենց տները ստիպված են եղել լքել այնպիսի շտապողականությամբ, որ անգամ հագուստ ու անձնական իրեր չեն հասցրել վերցնել։ Եվ այսօր՝ հայրենազրկված, հարազատներ կորցրած, վիրավոր ու դեռ չապաքինված մերձավորներ ունեցող մեր շատ հայրենակիցներ ունեն նաև լրջագույն սոցիալական խնդիրներ և դժվարությամբ են պատկերացնում՝ ինչպես շարունակել ապրել։

Արցախի տնտեսության գրեթե բոլոր ճյուղերն այսօր վտանգված են:

Նշանակալի կորուստներ կան հանքարդյունաբերության ոլորտում: Խոշորագույն Կաշենի հանքն այլևս ունի ջրի խնդիր. Հանքը սնող ջրի աղբյուրն անցել է Ադրբեջանի տիրապետության տակ: Ոսկու հանք կար Կովսականում, որը կրկին անցել է Ադրբեջանի վերահսկողության տակ:

Արցախի տնտեսության երկրորդ մեծ ճյուղը էլեկտրաէներգիայի և գազի մատակարարման ոլորտն է: Քաշաթաղի և Շահումյանի շրջանի գրեթե բոլոր փոքր ՀԷԿ-երն անցել են Ադրբեջանի վերահսկողության տակ. Արցախի տարածքում մնացել են չնչին հզորություններ: